منهول پلی اتیلن

تخلیه (لجن زدایی) مخزن سپتیک:

کامیون کمپرسی برای تخلیه سپتیک تانک در ایران استفاده می شود

مدیریت لجن مدفوع:

زباله هایی که با هضم بی هوازی تجزیه نمی شوند باید در نهایت از سپتیک تانک خارج شوند. در غیر این صورت، سپتیک تانک پر شده و فاضلاب حاوی مواد حل نشده مستقیماً به میدان زهکشی تخلیه می شود. این نه تنها برای محیط زیست مضر است، بلکه اگر سپتیک تانک از میدان فیلتر سرریز شود، ممکن است لوله های میدان فیلتر را مسدود کند یا تخلخل خود خاک را کاهش دهد که نیاز به تعمیرات گران قیمت دارد.

هنگامی که سپتیک تانک تخلیه می شود، لجن انباشته شده ( سپتیک ، همچنین به عنوان مخزن لجن مدفوع  شناخته می شود) توسط یک کامیون وکیوم از مخزن تخلیه می شود. اینکه چند بار باید سپتیک تانک تخلیه شود به حجم مخزن نسبت به ورودی مواد جامد، مقدار مواد جامد غیرقابل هضم، دمای محیط (زیرا هضم بی هوازی در دماهای بالاتر کارآمدتر انجام می شود) و همچنین میزان استفاده و سیستم بستگی دارد. برخی از مقامات بهداشتی می‌خواهند مخازن سپتیک در فواصل زمانی تعیین‌شده خالی شوند، در حالی که برخی دیگر این امر را به تصمیم بازرس واگذار می‌کنند. برخی از سیستم ها هر چند سال یا زودتر به پمپاژ نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بین 10 تا 20 سال بین پمپاژ فاصله داشته باشند. یک سیستم قدیمی با مخزن سپتیک جمع و جور که توسط یک خانواده بزرگ استفاده می شود، به پمپاژ بسیار بیشتر از سیستم جدیدی که فقط توسط چند نفر استفاده می شود، نیاز دارد. تجزیه بی هوازی به سرعت با پر شدن مخزن دوباره شروع می شود. خدمات حذف لجن نباید سپتیک تانک را به طور کامل تخلیه کند، بلکه مقداری جامدات ته نشین شده باید در سپتیک تانک باقی بماند تا برخی از جمعیت های میکروبی در محل باقی بماند تا فرآیندهای تجزیه بی هوازی ادامه یابد. یک مخزن خالی ممکن است توسط فشار هیدرواستاتیک آسیب ببیند و باعث شود تا مخزن تا حدی از سطح زمین "شناور" شود، به خصوص در سیل یا شرایط زمین بسیار مرطوب. گزینه دیگر "حذف لجن برنامه ریزی شده" برای مخازن سپتیک است که در چندین کشور آسیایی از جمله فیلیپین، مالزی، ویتنام، اندونزی و هند آغاز شده است. در این فرآیند، هر ملک در امتداد یک مسیر مشخص پوشانده می شود و ساکنان دارایی از قبل از حذف لجن که رخ خواهد داد مطلع می شوند.

کار تعمیر و نگهداری مخزن سپتیک:

تعمیر و نگهداری سیستم فاضلاب اغلب بر عهده ساکنین یا صاحبخانه است. برخی از اشکال سوء استفاده یا بی توجهی عبارتند از:

اقدامات نادرست کاربر

دور ریختن بیش از حد روغن و گریس می تواند مجرای ورودی را مسدود کند. روغن ها و گریس ها اغلب به سختی تجزیه می شوند و می توانند باعث ایجاد مشکلاتی در بو و مشکلات تخلیه دوره ای شوند.

دفع زباله های تجزیه ناپذیر در توالت مانند ته سیگار ، پنبه یا محصولات بهداشتی می تواند باعث مسدود شدن و پر شدن سریع سپتیک تانک شود، بنابراین نباید این مواد را به این شکل دور انداخت. زمانی که توالت به جای سپتیک تانک به فاضلاب وصل شود همین امر صدق می کند.

استفاده از توالت برای خلاص شدن از ضایعات مواد غذایی می تواند باعث بارگیری سریع سیستم با مواد جامد شود و خرابی را تسریع می کند.

برخی از مواد شیمیایی ممکن است به اجزای مخزن سپتیک آسیب بزنند یا باکتری های مورد نیاز در سپتیک تانک برای عملکرد صحیح سیستم را از بین ببرند، مانند حشره کش ها ، علف کش ها ، موادی با غلظت بالایی از سفید کننده یا سود سوزآور (لایه) یا هر گونه مواد معدنی دیگر مانند رنگ ها یا حلال ها.

استفاده از سختی گیر آب: تخلیه آب نمک از دستگاه های تصفیه آب می تواند به باکتری های مسئول تجزیه فاضلاب آسیب برساند. با این حال، آب نمک معمولا به اندازه کافی با سایر فاضلاب ها رقیق می شود که تأثیر نامطلوبی بر سیستم فاضلاب نداشته باشد.

عوامل دیگر

ریشه های درختان و درختچه های بیرون زده بالای مخزن یا زهکشی مزرعه ممکن است آنها را مسدود و یا پاره کند. درختان نزدیک یک مخزن سپتیک بتنی این توانایی را دارند که با بالا رفتن سن سیستم و بتن شروع به ایجاد ترک های کوچک و نشتی در مخزن کنند. ریشه‌های درختان به دلیل گرفتگی و انسداد لوله‌های زهکشی می‌توانند باعث ایجاد مشکلات جدی در جریان شوند، که خود درختان را نیز اضافه می‌کند که به دلیل تامین مواد مغذی از سیستم فاضلاب، تمایل زیادی به انبساط دارند.

زمین های بازی و ساختمان های ذخیره سازی ممکن است به مخزن و زمین زهکشی آسیب برساند. علاوه بر این، پوشاندن میدان تخلیه با یک سطح غیرقابل نفوذ، مانند مسیر یا پارکینگ، به طور جدی بر کارایی آن تأثیر می گذارد و ممکن است به مخزن و سیستم جذب آسیب برساند.

آب اضافی وارد شده به سیستم ممکن است آن را بیش از حد بارگذاری کند و باعث اختلال در عملکرد آن شود.

باران شدید، ذوب سریع و جاری شدن سیل از رودخانه‌ها یا دریا می‌تواند مانع از کارکرد هر میدان زهکشی شود و می‌تواند باعث ایجاد جریان برگشتی شود و در عملکرد عادی مخزن اختلال ایجاد کند. سطح بالای آب در زمستان نیز می تواند منجر به برگشت آب زیرزمینی به داخل مخزن سپتیک شود.

با گذشت زمان، بیوفیلم روی لوله های زهکشی ایجاد می شود که ممکن است منجر به گرفتگی شود. این خرابی را می توان به عنوان "شکست بیومات" نامید.

افزودنی های سپتیک تانک

افزودنی های سپتیک تانک توسط برخی از تولیدکنندگان با هدف بهبود کیفیت پساب های سپتیک تانک، کاهش تجمع لجن و کاهش بو تبلیغ شده است. این افزودنی‌ها - که عموماً بر پایه « میکروارگانیسم‌های فعال » هستند - معمولاً در درازمدت پرهزینه هستند و انتظارات را برآورده نمی‌کنند. تخمین زده می شود که در ایالات متحده، بیش از 1200 افزودنی سیستم سپتیک در سال 2011 در بازار موجود بود .

نگرانی های زیست محیطی

در حالی که یک مخزن سپتیک که به درستی نگهداری و مستقر شده باشد، مشکلات زیست محیطی بیشتری نسبت به تصفیه فاضلاب شهری مرکزی ایجاد نمی کند. مشکلات خاصی ممکن است با یک سپتیک تانک نامناسب ایجاد شود، معمولاً خرابی مخزن فاضلاب گران تر از تعمیر یا جایگزینی یک فاضلاب شهری است. از آنجا که سیستم های فاضلاب به مزارع بزرگ نیاز دارند ، برای مناطق پرجمعیت مناسب نیستند.

بوها و گازهای منتشر شده

برخی از اجزای فاضلاب به ویژه سولفات در شرایط بی هوازی مخازن سپتیک به سولفید هیدروژن ، گازی تند و سمی تبدیل می شود. متان نیز ممکن است آزاد شود. نیترات ها و ترکیبات نیتروژن آلی را می توان به آمونیاک کاهش داد . به دلیل شرایط بی هوازی، فرآیندهای تخمیر که ممکن است دی اکسید کربن و/یا متان تولید کنند.

مواد مغذی موجود در پساب

مخازن سپتیک به خودی خود در از بین بردن ترکیبات نیتروژنی که می توانند باعث شکوفه جلبکی در آبراهه ها شوند که راه خود را از طریق آب نهفته از سیستم فاضلاب پیدا می کنند، بی تاثیر هستند. این را می توان با استفاده از روش کاهش نیتروژن یا به سادگی با اطمینان از اینکه میدان شستشو در مکان مناسب برای جلوگیری از ورود مستقیم پساب ها به بدنه های آبی است، برطرف کرد.

فرآیندهای تخمیر باعث می شود که محتویات سپتیک تانک بی هوازی با پتانسیل اکسیداسیون و کاهش کم باشد که فسفات ها به صورت محلول و در نتیجه بسته بندی شده حفظ می شوند. فسفات های تخلیه شده از یک مخزن سپتیک به محیط می تواند منجر به رشد گیاهان پربار از جمله شکوفه های جلبکی شود که می تواند شامل شکوفه های سیانوباکتری های بالقوه سمی نیز باشد.

توانایی خاک برای حفظ فسفر معمولاً به اندازه کافی بزرگ است که بتواند بار را از طریق یک مخزن سپتیک معمولی مسکونی تحمل کند. یک استثنا زمانی رخ می دهد که مزارع فاضلاب در خاک های شنی یا درشت در املاک مجاور یک بدنه آبی قرار داشته باشند. به دلیل محدود بودن سطح ذرات، این خاک ها می توانند از فسفات ها اشباع شوند. فسفات در خارج از منطقه درمان پیشروی می کند و تهدیدی برای اوتروفیکاسیون در سطح آب است.

آلودگی آب های زیرزمینی

در مناطق پرجمعیت، آلودگی آب های زیرزمینی ممکن است فراتر از حد قابل قبول رخ دهد. برخی از شهرهای کوچک به دلیل این مشکل، به دلیل هزینه بالای سیستم های جمع آوری گسترده، از هزینه های ساخت سیستم های تصفیه متمرکز فاضلاب گران قیمت رنج می برند. برای به حداقل رساندن توسعه مسکونی که ممکن است تقاضا برای سیستم فاضلاب مرکزی گران قیمت را افزایش دهد، توقف ساخت و ساز و محدودیت های منطقه بندی اغلب بر روی ملک اعمال می شود. حصول اطمینان از اینکه سپتیک تانک های موجود به درستی کار می کنند نیز می تواند برای مدت زمان محدودی مفید باشد، اما با افزایش تراکم جمعیت، به عنوان یک استراتژی اولیه درمان کمتر موثر می شود.

آلودگی آب های سطحی

در مناطق مجاور آب حاوی ماهی یا صدف در نظر گرفته شده برای مصرف انسان، سیستم های فاضلاب نامناسب و خراب به سطوح آلودگی منجر می شود که می تواند محدودیت های برداشت را اعمال کند و/یا محصولات تجاری یا تفریحی را تعطیل کند.

استفاده

در ایالات متحده آمریکا ، بررسی مسکن آمریکا در سال 2007 نشان داد که حدود 20 درصد از کل خانوارها به سپتیک تانک ها وابسته هستند و اکثریت قریب به اتفاق سیستم ها در مناطق روستایی (50?) و حومه شهر (47?) قرار دارند. . ایندیاناپولیس نمونه ای از یک شهر بزرگ است که در آن بسیاری از محله های شهر هنوز به سیستم های فاضلاب جداگانه متکی هستند. در اروپا، سیستم های بهداشتی به طور کلی به مناطق روستایی محدود می شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با مخزن سپتیک به وب پایپ گستر مراجعه نمایید.